Autor: prof. dr. sc. Vladimir Kovač, voditelj Centra za deformacije kralježnice SB Arithera
Svjetski standard kirurgije skolioza podrazumijeva korekciju deformacije stražnjim pristupom primjenom vijaka, šipki, uz kontrolu neuromonitoringa te kompjuterske navigacije.
Usprkos sofisticiranoj (i skupoj) opremi korekcija skolioza se kreće oko 60%, korekcija rebrene grbe oko 30 % ( radi se o prosjeku koji kod odraslih i kod rigidnijih deformacija daje još lošije rezultate). Zato se estetski moment rijetko spominje u indikacijama za operacijsko liječenje skolioza odraslih.
Gibektomije (resekcije rebara na konveksitetu krivine – konveksne kostoplastike) se rade rijetko, time se postiže korekcija rebrene grbe za cca 40-50 %.
Unazad 2-3 god opisuju se prvi pokušaji „podizanja rebara“ na konkavitetu krivine – konkavne kostoplastike.
KOSTOPLASTIKE U SB ARITHERA
U bolnici Arithera se na temelju iskustava kirurgije rebara na konkavitetu krivine razvila vlastita metoda kojom se torzijska deformacija trupa u potpunosti može korigirati.
Naime, „prednjom“ se instrumentacijom postiže korekcija od cca 85%, uz korekciju rebrene grbe od cca 75%. Ipak, kod izrazito velikih deformacija i rigidnih krivina te masivnih, rigidnih rebara, nažalost može zaostati neprihvatljivo velika ostatna rebrena grba.
Prerezivanjem deformiranih rebara na konkavitetu krivine, te podizanjem rebara uz pomoć šipke, moguće je u potpunosti izjednačiti rebra sa jedne i druge strane kralješnice, čime se postiže optimalan kozmetski efekt. Operacija se može izvesti simultano sa stražnjom instrumentacijom skolioze, ali se korekcija rebara mogu učiniti i više godina po prednjoj ili stažnjoj kirurgiji kralješnice.
Sam zahvat je praktično beskrvan, postoperacijski drenovi nisu potrebni, hospitalizacija je cca 4 dana, a operacija se može učiniti u bilo kojoj životnoj dobi.
Obzirom da smo po operaciji registrirali poboljšanje plućne funkcije, restrikcijsko smanjenje plućne funkcije kod skolioze nije kontraindikacija za operaciju.
Rigidna deformacija kod odrasle osobe. Usprkos prednjoj instrumentaciji sa osteotomijom rebara, zaostala je asimetrija lopatica i torzija trupa.
